جاده ی موفقیت(هفته ی ۴)
تو میتوانی
تمام آن چیزهایی باشی
که رویایی در دلت بود.
اگر عزم آن کنی که بکوشی
اگر خود را بیشتر باور کنی ...
زمام را به دست گیر
و عمر خویش را بزی
و گام های رفتن را
در سفری که آغاز کرده ای
مکرر کن!!
آینده اینجاست-هم اینجا-هم اکنون
از گذشته ها در گذر!!
.
.
.
.
.ض:این ۳ هفته ای که گذشت زیاد در مسیر این جاده ی موفقیت نبودم خیلی کم کاری کردم.خودم کم بازیگوشم بهانه ها ی مختلف هم به دستم میدن.هی
به خودم قول میدم که دیگه تنبلی نکنم خدا کنه زیر قولم نزنم. شما دوستان وبلاگی این قول رو بهم یاداوری کنین.
چشم رو هم بذارم این چند ماه هم گذشته.خدا جون کمکم کن.
بازم مثل همیشه!
امروز اصلا حالم خوب نبوده و نیست.اعصابم خیلی خورده
.از دیروز تا حالا نتونستم هیچی درس بخونم
.یکی اعصابم رو خورد کرده خیلی خورد. با اینکه جوابش رو هم دادم اما نمی تونم آروم بگیرم و به حالت عادی برکردم.تنها آدمیه که با اینکه رابطه ی نزدیکی با هم نداریم تبحر خاصی در حالگیری از من داره حتی وقتی که شاید قصدش رو هم نداشته باشه.
و باز هم مث همیشه وقتی حالم رو میگیره قادر به انجام هیچ فعالیت عادی ای نیستم.اونم تو این موقعیت که لحظه هام غنیمت اند.
حالم خیلی بده 
دو ستان وبلاگی کممممممممممممک!به من انرژی مثبت بدین !!
باید برگردم سر درسم.وقتم به خودی خود کم هست نمیتونم ببینم اینجوری هم هدر بره .چی کار کنم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ شما بگید.
آنجا را نمیدانم !
وه! چه شب های سحر سوخته
من
خسته در بستر بی خوابی خویش
در پی پاسخ ،
ویرانه ی هر خاطره را
کز تو در آن
یادگاری به نشان داشته ام
کوفته ام!!
ادامه مطلب ...