من کجام؟؟؟؟
چقدر دلم تنگه.چقدر دلم گرفته.
حس عجیبی دارم .حس میکنم گم شدم.اصلا نمیدونم کجای این دنیا ایستادم.
عم یقا دلم میشکنه وقتی میبینم هیچ کس منو نمیشناسه حتی نزدیک ترین آدمام.هیچ کس احساس و نیت منو نمیفهمه.
آخ که چقدر دلم میخواد برم،برم یه گوشه ی دنج و آروم دور از همه.دور دور خیلی دور .مث یه کلبه ی کوچیک تو جنگل یا کنار دریا.تنهای تنها.یه مدت فقط واسه خودم باشم.خود خودم تنهای تنها.البته بماند که میترسم ها.دارم خیال میکنم .البته نه از تنهایی.از بودن تو یه جای دور افتاده مثلا وسط جنگل.
نمیدونم.همین که تنها و یه مدت آروم باشم کافیه.حالا هر جا.کاش میشد.حیف!!
آخ که چققققققققققدر دلم آرامش میخواد.دور از همه چیز، همه کس.
چه برهه ی بدیه.یه روزی دانش اموزی یه روزی دانشجو بالاخره سرت گرمه.اما حالا حالا که او ن روزا گذشتن،چه زمان بدیه.نمیدونی چه کاره ای اما میدونی که بالاخره باید کاری بکنی.....
دلم میخواد چشامو ببندمو به هیچی فکر نکنم. و زمان برای مدتی واسم متوقف بشه.کاش میشد.
آه چققققققققدر خسته ام خدای من.
این روزا...
امشب حسابی قاطم
حسابی خسته ی خسته ی خسته شدم از هر چی درسه حالم به هم میخوره.این روزای آخر خیلی نفس گیره خصوصا وقتی یادم میفته که سال بعدم باید همین راه رو برم.تا جایی که یادمه روزای اخر کنکور سراسری اصلا اینقد بد نبود نمیدونم. شایدم ما جوون تر بودیم.کاش حداقل امیدی به قبولی داشتم تا این روزای اخر رو به امیدی میتونستم بگذرونم.اما دریغ که خسته گی درسا از تنم که در نمیاد هیچ زحمتا مم هدره وقتی که میام تست میزنم و میبینم انگار نه انگار که من این درسا رو خوندم.خدایا اصلا دیگه حوصله ندارم بخونم خودت بگو چی کار کنم به خودت قسم که دیگه حال ندارم سال دیگه دوباره همین درسا رو که حتی یه روزی خیلی دوستشون داشتمو بخونم.میدونم دیر شروع کردم قبول دارم اما خداجون خودت که خوب میدونی من هر کاری کنم بازم دقیقه ی نودم.اما همیشه تو دقایق اخرم خودمو میرسونم اما انگار این دفعه همه چی فرق داره نمیدونم واقعا نمیدونم چی شدکه اینجوری شد من تصمیممو گرفته بودم که حتما قبول شم.پس چی شد یه هو؟؟؟؟؟؟؟؟
اینروزای اخر که باید نهایت سعی مو بکنم برعکس اصلا حس درس ندارم.خدایا خودت کمک کن.
غر های من تمومی ندره بهتره دیگه تمومش کنم.تر خدا هر کی اینو خوند واسم خیلی دعا کنه.